©Tobar an Dualchais
Tiotal: Manaidhean bàis
Faid: 00:02:33
Àm Clàraidh: An Giblean 1977
Fiosraichean: Dòmhnall Ailean MacCuinn
Sgìre Thùsail: An t-Ìochdar, Uibhist a Deas
Seòrsa: Fiosrachadh
Cruinneachadh: Sgoil Eòlais na h-Alba
Luchd-clàraidh: Dòmhnall Eairdsidh Dòmhnallach
Ceangal: http://www.tobarandualchais.co.uk/gd/fullrecord/72893/1
Notaichean:
Tar-sgrìobhadh:
Dòmhnall Eairdsidh Dòmhnallach (DE): Ach rud eile a-nist. Am biodh iad a’ faicinn sholas timcheall air… abair nam biodh plangannan ann far an robh corp gu bhith air righeadh, no a leithid sin?
Dòmhnall Ailean MacCuinn (DA): O bhitheadh. ’S gam faicinn a’ gluasad, ’s a’ cluinntinn rud timcheall orra.
DE: Bhitheadh. A’ cluninnteil ùird ’s gnothaichean mar sin.
DA: Chunna mise dà shàbh anns an t-seann taigh ann a sheo crochte air dà tharraing. Fear dhiubh crochte air dà tharraing. Bha iad mar gum bitheadh siosar a-null ’s a-nall tarsainn air a chèile. Chunna mi fhìn sin.
DE: Agus dè… an robh na sàibh a bha sin…
DA: Timcheall air dèanamh eislig, no eileadram, no dè chanas sibhse ris.
DE: Goirid às a dhèidh sin?
DA: Goirid às a dhèidh sin. Chunna mi soithichean agus tumailearan a’ leum às an t-seann dreasair ann a sheothach; a’ leum ’s shaoileadh tu gun rachadh iad tron bhalla, gun sìon ag èirigh dhaibh. ’S e an aon rud a bha sin a-rithist; bha e timcheall air rud.
DE: Nis, chitheadh ur n-athair seo cuideachd, ach chan fhaiceadh ur màthair idir e, am faiceadh?
DA: Chan fhaiceadh mo mhàthair idir e. Ma chitheadh, cha chuala mi guth riamh aice. Ach tha gu leòr ann a chì e nach eil ga leigeil am follais.
DE: Tha, tha fhios a’m air an seo.
DA: Ach ’s aithnte dhomh fhìn aon bhoireannach a chitheadh rudan, ’s cha chuala mi i riamh ga mheinnseanadh – Oighrig Aonghais Dhòmhnaill. Chì, ’s chan eil sìon a thèid seachad air na sùilean aice.
Penny: Agus air mo shùilean-sa.
DA: O tha fios a’m [???].
DE: Chitheadh sibhse rud cuideachd?
DA: O chì Peanaidh e. Chì, chì, chì. Chì. Chì, ach ’s e an rud a th’ ann, canaidh daoine gur e na breugan a th’ ann.
DE: O chan e breugan a th’ ann idir.
DA: Ach, fhios agad, mar a tha an gnothach, nam bithinn-sa a-nis faisg air an taigh agad ’s gum faicinn sìon timcheall air, bhiodh e gu math mì-chiatach a dhol ga innse dhàsan ’s dhìse ’s dhìse. Air deireadh thigeadh e air n-ais, gu ’n ruigeadh e. Chuireadh e barrachd dragh ort an uair sin. Ach, can gum faiceadh esan rud, dh’fhaodainn innse dhàsan no do Pheanaidh, fhios agad. Uill, chumadh i aice fhèin e. Ach ma chumas mise agam fhìn e, ’s canaidh mi: “O chunna mise… tha ceithir bliadhna on a chunna mise sin,” uill canaidh a h-uile duine, ‘imagination, tòrr bhreugan’. Ach, no. Sin agad am purpose a thathar a’ cumail a h-uile sìon dhen rud ud air n-ais, air eagal gun ruig e cluasan an duine ’s dragh a chur orra.
DE: ’S e. O ’s e. Tha fhios gura h-e. Tha fhios gura h-e. O tha daoine air iomadach rud innse dhòmhsa nach leigeadh an t-eagal leam gu bràth bruidhinn ri daoine mu dheidhinn.
DA: O tha.
©Tobar an Dualchais